Top 10 Relihiyon sa Pilipinas at Kanilang Paniniwala

Narito ang top 10 relihiyon sa Pilipinas at kanilang mga pangunahing paniniwala:

Top 10 Relihiyon sa Pilipinas

 

1. IGLESIA KATOLIKA 

Ang Simbahang Katoliko na kilala rin bilang Iglesia Katolika Apostolika Romana, ang pinakamalaking Iglesiang Kristiyano.
 
Ang Simbahang ito ay nakaimpluwensya sa kanluran ng mga pilosopiya, kultura, agham, at sining.
 
Nangangahulugan ang salitang Katoliko bilang sanlibutan, uniberso o pandaigdigang relihiyon.
 
Ang Simbahang Katolika Romana ay isang kristiyanong simbahan na laganap sa buong mundo.

Itinuturo ng iglesya na sa pamamagitan ng pagtatalaga ng isang saserdote ng tinapay, at alak ng sakripisyo ay nagiging katawan, at dugo ni Cristo.
 
Si Birheng Maria ay pinarangalan sa Simbahang Katoliko bilang Ina ng diyos, at reyna ng langit.
 
Ang simbahang ito ay pinamumunuan ng Obispo ng Roma na kilala bilang Papa. Ang sentral na pangangasiwa nito ay nasa Vatican City, Roma, Italya.
 
Naniniwala sila na si San Pedro ang pinaka unang Papa sa Roma.
 
Ipinagdiriwang nila ang kanilang mga santo, at santa sa pamamagitan ng mga kapistahang kanilang isinasagawa.
 
Sa huling bahagi ng ika-20 siglo, ang Simbahang Katoliko ay nakatanggap ng kritisismo dahil sa mga doktrina nito tungkol sa sekswalidad, ang pagtanggi nito na mag-ordena sa mga kababaihan, at pang-aabusong sekswal na kinasasangkutan ng pastor o mga pari.

Bilang ng kanilang mga miyembro

 Ang bilang ng nakatalang pandaigdigang kasapi ng Simbahang Katoliko sa taong 2016 ay humigit-kumulang nasa 1.3 bilyon na mga miyembro.

Kasaysayan

 Ang relihiyong kristiyano ay nakabatay sa mga turo ni Hesus Kristo, at ipinangaral noong unang siglo  sa lalawigan ng Judea. Itinuturo ng Katoliko na ito ang unang Kristiyano na itinatag ni Jesus.

Ang Kristiyanismo ay kumalat sa buong Imperyo ng Roma, sa kabila ng mga pag-uusig dahil sa salungat sa paganong relihiyon ng estado. Kalaunan ay pinagtibay ang Katolisismo upang makipag-ugnay sa kanilang papa at ng monasteryo.
 
Ang mga unang monasteryo sa buong Europa ay tumulong na mapanatili ang sibilisasyon ng mga Griyego at Romano.
 
Ang simbahan ay naging pangunahing impluwensya sa kanlurang sibilisasyon.
 
Kasabay nito ipinakalat ng mga tagapagsiyasat, at misyonero sa mga Espanyol at Portuges ang impluwensya ng simbahang katoliko.
 
Noong 1870, ipinahayag ng Unang Konseho ng Vatican ang dogma ng kawalan ng pagkakapantay-pantay sa lungsod ng Roma.
 
Inuusig o pinapatay ang libu-libong mga kleriko  kabilang ang lugar ng Mexico at Espanya.
 
Sa ikalawang digmaang pandaigdig hinatulan ng simbahan ang Nazismo, at pinoprotektahan ang daan-daang libo ng mga hudyo mula sa Holocaust gayunpaman binatikos pa rin ito.
 
Matapos ang digmaan, ang kalayaan sa relihiyon ay pinagbawalan sa mga bansang Komunista.

Pangunahing Aral (Paniniwala) ng Iglesia Katolika

Kalikasan ng Diyos
 
Ang Iglesia Katolika ay naniniwala na mayroong isang Diyos na binubuo ng tatlong persona Diyos Ama, Diyos na Anak, at ang Diyos na Espiritu. Tinatawag nila itong Trinidad.
 
Naniniwala ang mga Katoliko na si Hesus ang ikalawang tao sa Trinidad.
 
Sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Banal na Espiritu, ang Diyos ay naging isa sa kalikasan ng tao sa pamamagitan ng pagbuo ni Hesus mula sa sinapupunan ng Birheng Maria.
Si Cristo ang itinuturing nilang Diyos Ama.
 
Naniniwala sila na para sa lahat ng tao ang ginawang pagtubos ni Cristo.
 
Huling Hatol
 
Itinuturo ng Simbahang Katoliko na pagkatapos ng kamatayan ng tao ang kaluluwa ng bawat tao ay tatanggap ng isang paghatol mula sa Diyos batay sa kanilang mga kasalanan.
 
Santo
 
Ang isang santo o banal ay isang tao na kinikilala bilang isang pagiging malapit sa Diyos.
 
Samantalang ang kanonisasyon ay ang pagpapakahayag ng isang iglesyang Kristiyano na ang taong namatay ay isang santo , kung saan ang deklarasyon ng isang tao ay kasama sa listahan ng mga kilalang banal.
 
Martir naman ang tawag sa mga unang taong pinarangalan bilang mga banal o santo.
 

2. ISLAM

Ang Islam ay isang pananampalatayang monoteismo na nagtuturo na mayroon lamang isang Diyos si Allah.
 
Si Muhammad ang itinuturing nila bilang mensahero ng Diyos.
 
Ang mga lunsod ng Mecca, Medina at Jerusalem ay ang tahanan ng tatlong pinakabanal na lugar sa Islam.
 
Itinuturo ng Islam na ang Diyos ay maawain, makapangyarihan sa lahat, natatangi, at ginagabayan ang sangkatauhan sa pamamagitan ng mga propeta.
 
Ang pangunahing mga kasulatan ng Islam ay ang Quran kinikilala nila ito bilang salita ng Diyos.
 
Naniniwala ang mga Muslim na ang Islam ay ang kumpleto, at unibersal na bersyon ng isang pangunahin na pananampalataya sa pamamagitan ng mga propeta kasama sina Adan, Abraham, Moises at Jesus.
 
Itinuturo rin ng Islam ang huling paghatol sa matuwid na gantimpala ng paraiso, at di matuwid na parusahan sa impiyerno.
 
Kabilang sa mga konsepto ang limang haligi ng Islam na kung saan ay sapilitan ang pagpapasamba, at pagsunod sa batas ng Islam o sharia.

Bilang ng kanilang mga miyembro

Ito ang pangalawang pinakamalaking relihiyon sa mundo, at may higit sa 1.8 bilyon na tagasunod.

Kasaysayan

Ang tradisyon ng Muslim ay nakita ni Muhammad bilang selyo ng mga propeta.
 
Sa huling taon ng kanyang buhay, simula sa edad na apa’t napung taong gulang iniulat ni Muhammad ang pananampalataya niya mula sa Diyos na ipinahayag sa kanya sa pamamagitan ng arkanghel Gabriel.
 
Naitala ang mga pahayag niya sa isang aklat na kilala bilang Quran.
 
Sa panahong ito, si Muhammad ay nangaral sa mga tao sa Mecca ipinahayag niya na hindi dapat sumamba sa maraming diyos sa halip ay sumamba sa isang Diyos.
May ilang nakumberte sa Islam, subalit inuusig si Muhammad, at ang kanyang mga tagasunod ng mga nangungunang awtoridad sa Mecca.
  
Pagkatapos ng labing dalawang taon na pag-uusig sa mga Muslim,Si Muhammad, ang kaniyang mga kamag-anak, at ang kaniyang mga tagasunod ay lumipat sa lungsod ng Medina.
 
Itinatag ni Muhammad sa Medina ang kanyang pampulitika at relihiyosong awtoridad.
 
Ang Saligang Batas ng Medina ay inilahad na nagtataglay ng maraming mga karapatan, at responsibilidad para sa mga Muslim, Hudyo, Kristiyano, at mga pagano.
 
Ang lahat ng mga tribo ay pumirma sa kasunduan upang ipagtanggol ang Lungsod ng Medina mula sa lahat ng mga panlabas na banta, at mamuhay ayon sa kanilang sarili.
 
Sa loob ng ilang taon, dalawang labanan ang naganap. Una ang Labanan ng Badr na  nagtagumpay. ang pangalawa ay ang Labanan ng Uhud na hindi natapos.
 
Ang mga tribung Arabo sa ibang bahagi ng Arabia ay nagtatag ng isang kompederasyon sa panahon ng Labanan. ang hangad sa pagtatapos ng Islam. 

Matapos ang pagpirma ng Treaty of Hudaybiyyah marami pang mga tao ang nagbalik-loob sa Islam.

Dinala ni Muhammad ang mga tribo na nakapalibot sa disyerto sa ilalim ng kanyang pangangasiwa. Sa pangunguna ni Muhammad ay nanalo sila, at nasakop ang Mecca, at sa oras ng kanyang kamatayan sa sa edad na animnapu’t dalawa ay nakabuo siya ng mga tribo sa Arabia.

Ang pinakamaagang tatlong henerasyon ng mga Muslim ay kilala bilang Salaf, kasama si Muhammad na kilala bilang Sahaba.

Pangunahing Aral ng Islam

Konsepto ng Diyos

Naniniwala ang mga Muslim na ang paglikha ng lahat ng bagay sa sansinukob ay nilikha sa pamamagitan ng utos ng Diyos.

Kinikilala siya bilang isang tunay na Diyos na tumutugon sa pangangailangan ng mga tumatawag sa kaniya.
 
Anghel

Ang paniniwala sa mga anghel ay mahalaga sa pananampalataya ng Islam. Ito’y nangangahulugang mensahero.

Kasama sa mga tungkulin ng mga anghel ang pagpapahayag ng mga salita ng Diyos, pagluluwalhati sa Diyos, pagtala ng mga pagkilos ng bawat tao, at pagkuha ng kaluluwa ng isang tao sa panahon ng kamatayan.

Quran

Ang Quran ay itinuturing ng mga Muslim bilang huling paghahayag ng mga salita ng Diyos.

Ang mga banal na aklat ng Islam ay ang mga tala na pinaniniwalaan ng karamihan sa mga Muslim na idinidikta ng Diyos sa pamamagitan ng iba't ibang mga propeta.

Naniniwala ang mga Muslim na ang mga talata ng Koran ay ipinahayag kay Muhammad mula sa Diyos sa pamamagitan ng arkanghel Gabriel.

Ang lahat ng mga paghahayag na ito ay isinulat ng kanyang mga kasamahan sa pamamagitan ng memorisasyon.

Ang Quran ay nahahati sa 114 mga kabanata, at naglalaman ng 6,236 na mga talata.

Kadalasan tinitingnan ng mga Muslim ang Quran bilang orihinal na kasulatan na ipinahayag sa Arabiko.
 

3. SEVENTH-DAY ADVENTIST CHURCH

 Ang Seventh Day Adventist ay isang denominasyong Protestante na kilala sa pagsamba ng araw na Sabado.
 
Dahil dito tinatawag sila bilang mga Sabadista.
 
Nagbibigay-diin ito sa Ikalawang pagbabalik ni Hesus.
 
Itinuturing nila ang ikapitong araw ng linggo sa kalendaryo ng mga Kristiyano, at Judio bilang  araw ng Sabbath.
 
Lumaki ang denominasyong ito sa pamamagitan ng pagkilos ng Millerite sa Estados Unidos noong kalagitnaan ng ika-19 na siglo, at pormal na itinatag noong 1863.
 
Kabilang sa mga tagapagtatag nito ay si Ellen G. White.
 
Karamihan ng teolohiya ng Sabadista ay sumasangguni sa karaniwang mga aral ng Protestanteng Kristiyano, tulad ng Trinidad, at ang hindi pagkakamali ng Banal na Kasulatan.
 
Kilala sila sa pagiging koserbatibo sa mga pagkain, at kalusugan.
 
Kanila ring itinuturo na ang Papa ng Simbahang Katoliko Romano ang Anti-Kristo.
 
Nakapagtatag ito ng mga Misyonary Church sa higit sa 215 mga bansa, at teritoryo.
 
Nakapagpatakbo ito ng higit sa 7,500 na mga paaralan, maraming mga ospital, at mga palimbagan.
 
Mayroon din silang humanitarian aid na kilala bilang Adventist Development and Relief Agency.

Bilang ng kanilang  mga miyembro

Sa kasalukuyan mayroong silang napabautismuhan ng higit sa 20 milyong katao, at 25 milyong tagasunod. Noong Mayo 2007, ito ang ikalabindalawang pinakamalaking relihiyon sa mundo.

Kasaysayan

Ang Seventh-day Adventist Church ang pinakamalaking grupo na lumitaw mula sa pagkilos ng Millerite noong 1840 sa New York.
 
Hinulaan ni William Miller batay sa Daniel 8: 14-16 na si Jesucristo ay babalik sa daigdig sa pagitan ng tagsibol ng 1843 at ng tagsibol ng 1844.
 
Noong tag-araw ng 1844, naniwala si Miller na magbabalik si Hesus noong Oktubre 22, 1844. Subalit nabigo ang hula ni Miller na kilala bilang Great Disappointment.
 
Mas naniniwala ang mga Sabadista sa pagpasok ni Cristo sa santuwaryo sa langit kaysa sa kanyang Ikalawang Pagparito batay sa hula ng Daniel 8:14.
 
Sa paglipas ng ilang dekada, ang pagkaunawa sa isang santuwaryo sa langit ay naging doktrina tungkol sa paghatol sa tao kung siya ay karapat-dapat na maligtas o hindi.
 
Ang grupong ito ng mga Sabadista ay patuloy na naniniwala na ang Ikalawang Pagdating ni Cristo ay malapit na.
 
Gayunpaman tumututol sila sa pagtatakda ng mga karagdagang petsa na binabanggit sa Apocalipsis 10: 6.

Pangunahing aral ng Seventh-day Adventist Church

Ang batas ng Diyos
 
Sinusunod nila ang sampung utos ng Diyos na patuloy na umiiral sa panahong Kristiyano.
 
Araw ng Sabbath
 
Ang araw ng Sabbath ay dapat na sundin sa ikapitong araw ng lingo mula Biyernes ng paglubog ng araw hanggang Sabado ng paglubog ng araw.
 
Ikalawang Pagparito
 
Ang ikalawang pagparito ni Jesu-Cristo ay pagkatapos ng isang oras ng kabagabagan na kung saan ang Sabbath ay magiging isang pagsubok sa buong mundo.
 
Ang Ikalawang Pagparito ay susundan ng isang sanlibong taon ng paghahari ng mga banal sa langit.
 
Likas na kalagayan ng Tao
 
Ang tao ay isang hindi makikita na pagkakaisa ng katawan, isip, at espiritu.
 
Hindi sila nagtataglay ng imortal na kaluluwa, at walang kamalayan pagkatapos ng kamatayan.
 
Conditional immortality
 
Ang masama ay hindi paparusahan ng walang hanggang pagdurusa sa impiyerno sa halip ay pupuksain.
 
Malaking Kontrobersya
 
Naniniwala sila na kasangkot ang sangkatauhan sa isang malaking kontrobersya sa pagitan ni Hesus Kristo, at ni Satanas.
 
Ito ay isang pagpaliwanag sa karaniwang paniniwala ng Kristiyano na ang kasamaan ay nagsimula sa langit noong si Lucifer ay nagrebelde laban sa Batas ng Diyos.
 
Espiritu ng Propesiya
 
Naniniwala sila na karaniwang tumutukoy ang ministiryo ni Ellen G. White bilang Espiritu ng Propesiya.
 
Ang kanyang mga isinulat ay itinuturing mapagkakatiwalaang mapagkukunan ng katotohanan.
 

4. IGLESIA NI CRISTO

Iglesia ni Cristo ay isang malayang relihiyosong organisasyong Kristiyano na nagmula sa Pilipinas. Ito ay inirehistro noong  July 27, 1914.

Si Ginoong Felix Y. Manalo ang unang tagapamahalang pangkalahatan ng Iglesia Ni Cristo, at itinuturing sugo ng Diyos sa mga huling araw.
 
Ang Iglesia ni Cristo ay nagpapatunay bilang isang tunay na iglesia, at ang pagpapanumbalik ng orihinal na Iglesia na itinatag ni Jesus noong unang siglo.
 
Ang Iglesia ni Cristo ay naging isang pambuong bansa na Iglesia na may 1,250 mga lokal na kapilya at 35 malalaking kongkretong bahay-sambahan.
 
Patuloy ang paglago ng Iglesia Ni Cristo hindi lamang sa Pilipinas maging sa iba’t-ibang panig ng mundo.
 
Sa kasalukuyang pangunguna ng Tagapamahalang Pangkalahatan ay lubhang lumago, at nagtagumpay ang  Iglesia.

Bilang ng kanilang mga miyembro

Noong 2010 nalaman ng sensus ng Pilipinas sa National Statistics Office na 2.45% ng populasyon sa Pilipinas ang kaanib sa Iglesia ni Cristo, at tinaguriang pangatlong pinakamalaking relihiyon sa Pilipinas.

Kasaysayan

Si Ginoong Felix Y. Manalo, ay isinilang noong Mayo 10, 1886. Sa kanyang kabataan ay hindi siya nasisiyahan sa teolohiya at aral ng Iglesia Katolika.  

Dahil dito siya ay lumipat sa Philippine Independent Church ngunit hindi  rin siya nasiyahan dahil  sa ang mga doktrina nito ay pangunahing aral Katoliko.
 
Noong 1904, sumali siya sa Methodist Episcopal Church, pumasok sa seminaryo, at naging isang pastor ng ilang sandali.

Hinanap din niya ang iba't ibang denominasyon ng relihiyon, kasama na ang Presbyterian Church, Christian Missionary Chuch, at maging ang Seventh-day Adventist Church noong 1911.
 
Noong 1913, pinag-aralan niya ang biblia sa loob ng tatlong araw, at  tatlong gabi. 

Pagkatapos matuklasan ang tamang doktrina isinama niya ang kanyang asawa, at pumunta sa Punta Santa Ana, Maynila, noong Nobyembre 1913 at nagsimulang mangaral.
 
Kasunod ng paglawak ng Iglesia Ni Cristo nagsimula ang pagtatayo ng mga kongregasyon sa mga lalawigan noong 1916, kasama ang Pasig, at lalawigan ng Rizal.

Ang unang tatlong ministro ay inordenahan noong 1919.

Noong 1924, ang Iglesia Ni Cristo ay may humigit-kumulang 5,000 na mga tagasunod sa 45 na mga kongregasyon sa Maynila at anim na kalapit na lalawigan.

Noong 1936, ang INC ay mayroong 85,000 na miyembro. Lumago ang bilang na ito hanggang sa 200,000 noong 1954.

Ang kongregasyon ng Cebu ay itinayo noong 1937-ang unang itinatag sa labas ng Luzon, at ang una sa Visayas.

Ang unang misyon sa Mindanao ay sinimulan noong 1946.

Ang unang kongkretong kapilya ay itinayo sa Sampaloc, Manila, noong 1948.

Nang mamahinga si Felix Manalo noong Abril 12, 1963 sa loob ng 49 taon ng kanyang administrasyon, ang Iglesia Ni Cristo ay may 1,250 mga lokal, at 35 malalaking konkretong kapilya.
 
Noong Hulyo 27, 1968, pinamunuan ni Eraño G. Manalo ang pagsamba sa pagsamba ng simbahan sa Ewa Beach, Honolulu, Hawaii-ang unang misyon ng iglesya sa labas ng Pilipinas.

Nang sumunod na buwan, itinatag ng INC ang kongregasyon ng San Francisco.

Ang INC ay umabot sa Europa sa pamamagitan ng United Kingdom noong 1971, at Canada noong 1973.

Ang INC ay nagtatag ng kanyang unang kongregasyon sa South Africa noong 1978.

Ang INC ay nagtatag ng mga kongregasyon sa Roma, Italya noong Hulyo 27, 1994 sa Jerusalem, Israel noong Marso 31, 1996, at Athens, Greece noong Mayo 10, 1997.

Noong 1998, itinatag ng INC ang 543 kongregasyon, at mga misyon sa 74 bansa sa labas ng Pilipinas.
 
Noong 1965, inilunsad ng INC ang unang resettlement at programang reporma sa lupa sa Barrio Maligaya, Laur, Nueva Ecija.

Sinimulan ng INC ang isang istasyon ng radyo noong 1969 habang ang unang programang telebisyon na naipakita noong 1983.

Ang Institute of Development ng Ministeryo, pinalitan ng pangalan na Iglesia Ni Cristo (Church of Christ) School for Ministers, ay itinatag noong 1974 sa Quiapo, Maynila, at inilipat sa Quezon City noong 1978.

Noong 1971, itinayo ang gusali ng INC Central Office Quezon City.

Noong 1984, itinayo ang Templo Central na pinakamalaking gusaling sambahan ng INC.

Idinagdag ang Tabernacle, isang multi-purpose na gusali tulad ng tolda na maaaring lumulan ng hanggang 4,000 katao.

Noong 1989 itinayo ang New Era University isang institusyong na nagtuturo ng mas mataas na kalidad na edukasyon.

Si Eraño G. Manalo ay namatay noong Agosto 31, 2009.

Ang kanyang anak na si Eduardo V. Manalo, ang humalili sa kanya bilang punong ministro sa kanyang kamatayan.
 
Noong Hulyo 21, 2014, itinayo ang Philippine Arena, isang multi-purpose na istraktura na kayang lumulan ng higit sa 50,000 na katao.

Naitala ito sa Guinness World Record para sa pinakamalaking mixed-used indoor theater.
 
Ipinahayag ng pamahalaan ng Pilipinas na ang taon 2014 bilang "Iglesia ni Cristo Centennial Year.
 
Sa kasalukuyan ang Iglesia Ni Cristo ay nakapagtatag ng higit sa 7,000 na kongregasyon sa 147 bansa, at teritoryo sa buong mundo

Pangunahing Aral ng Iglesia Ni Cristo

Iisang Tunay Na Diyos

Naniniwala ang Iglesia Ni Cristo na ang Diyos o ang Ama ang tanging iisang tunay na Diyos.

Naniniwala sila na nasa Espiritu sa likas na kalagayan ang Diyos.

Tinatanggihan ng Iglesia Ni Cristo ang tradisyunal na paniniwala ng Kristiyano patungkol sa Trinidad dahil labag ito sa aral ng Diyos.

Hindi sila sumasamba sa mga imahe o larawan ng mga diyus-diyosan.

Si Cristo ay Tao at Hindi Diyos

Naniniwala sila na ang ating Panginoong Jesu-Cristo ay totong tao, at hindi Diyos.

Iglesia Ni Cristo ang Tunay na Iglesia o ang Tunay na Relihiyon

Naniniwala ang Iglesia Ni Cristo na ito ang tunay na Iglesia na itinatag ni Jesu Cristo noong unang siglo.

Subalit naitalikod ito ng mga bulaang tagapangaral pero naibalik ito sa pagkasangkapan ng Diyos sa pamamagitan ng kanyang sugo sa mga huling araw.

Bautismo at hindi binyag

Naniniwala ang Iglesia na ang tamang paraan ng pagbabautismo ay sa pamamagitan ng paglubog sa tubig, at hindi sa pamamagitan ng buhos lamang.

Ang Iglesia ay tumatanggi sa pagbibinyag ng sanggol sa halip kanila itong inihahandog sa pamamagitan ng pagpapatong ng kamay ng Ministro.

Naniniwala sila na kailangan na ang tao ay dapat mabautismuhan sa  loob ng Iglesia Ni Cristo upang maging tunay na alagad ni Jesu Cristo, at maligtas pagdating ng araw ng paghuhukom.

Pagtitiwalag bilang disiplina

Ang patuloy na lumalabag sa mga doktrinang sa loob ng Iglesia Ni Cristo ay itinitiwalag bilang pagdidisiplina sa mga kasapi na lumabag sa doktrina.

Naniniwala sila na kapag natiwalag ang isang kaanib ay mawawala sa kanya ang kaligtasan na ipinangako ng Diyos.
Ang ilang mga paglabag tulad ng pagkain ng dugo, pagpapabaya sa pagsamba, pag-inom ng alak, o pag-aasawa sa hindi kaanib sa Iglesia ay maaring maging dahilan ng pagkakatiwalag ng isang kaanib nito.
 

5. SAKSI NI JEHOVA

Ito ay itinatag ni Charles Taze Russell  noong mga 1870 sa pagkakabuo ng Zion's Watch Tower Tract Society.
 
Kilala sila sa kanilang bahay-bahay na pangangaral ng mga salita ng Diyos.

Nakatanggap rin sila ng mga kritisismo tungkol sa pagsasalin ng Bibliya, doktrina, at diumano'y pamimilit ng mga miyembro nito.
 
Ang Watch Tower Society ay gumawa ng iba't ibang uri ng hula na hindi pa natutupad na hula tungkol sa mga pangunahing pangyayari sa Bibliya tulad ng Ikalawang Pagdating ni Cristo.
 
Mayroon silang sariling salin ng bibliya ang Bagong Sanlibutang Salin ng Banal na Kasulatan.
 
Ibinatay nila ang pangalang  Saksi ni Jehova  sa kanilang interpretasyon ng Aklat ni Isaias 43:10–12.
 
Tumatanggi sila sa pakikilahok sa paglilingkod sa military, at pagsasalin ng dugo.
 
Kanilang itinuturing ang paggamit ng pangalang Jehovah na mahalaga sa kanilang pagsamba.
 
Kanilang itinatakwil ang doktrinang Trinidad, likas na imortalidad ng kaluluwa, at walang hanggang kaparusahan sa impiyerno sapagkat itinuturing nila ang mga ito na hindi nakasalig sa Bibliya.
 
Hindi sila nagdiriwang ng Pasko, o ibang mga pista na kanilang itinuturing na may pinagmulang pagano, at hindi naaayon sa Kristiyanismo.
 
Mayroon din silang pagdidisiplina sa kongregasyon.
 
Disfellowshipping ang kanilang termino para sa pormal na pagtitiwalag.
 
Ang mga bautisadong kasapi nito na pormal na umalis ay tinuturing nilang hindi na kaugnay, at tinatakwil. Ang mga tiniwalag na kasapi ay maaaring muling ibalik sa organisasyon kung tunay na nagsisisi.

Bilang ng kanilang mga miyembro

Ang kanilang mga miyembro ay higit sa 8.3 milyon na mga kaanib sa buong mundo.

Kasaysayan

 Noong 1870, Si Charles Taze Rusell, at ang kanyang kasamahan ay bumuo ng grupo sa Pittsburgh, Pennsylvania para mag-aral ng Biblia.
 
Sa kanyang pagtahak sa ministeryo tinutulan niya ang maraming paniniwala tulad ng immortalidad ng kaluluwa, impyerno, Trinidad, at predistenasyon.
 
Noong 1876, nagkita sila ni Nelson H. Barbour, at gumawa sila ng isang aklat na pinamagatang Three Worlds na nakapaloob dito ang propesiya patungkol sa katapusan ng mundo.

Itinuro rin sa aklat na ito ang iba’t-ibang uri ng mga salita ng Diyos, at ang pagbabalik ni Kristo na nasa anyong espiritu.
 
Simula noong 1878, pinagsama ni Russell at Barbour ang isang relihiyosong journal, ang Herald of the Morning.
 
At noong Hunyo 1879, ang dalawang bahagi ay nahati sa pagkakaiba ng mga doktrina, at pagdating ng Hulyo, sinimulan ni Russell na isulat ang magasin ng Zion's Watch Tower, at Herald of the presence of Christ, pinapakita dito na ang mundo ay nasa mga huling araw na, at ang paghahari ni Kristo ay malapit na.
 
Mula 1879, nagtipon-tipon ang mga tagasuporta ng Zion’s Watch Tower upang pag-aralang mabuti ang Biblia. 

Tatlumpung kongregasyon ang itinatag nila, at noong 1879 at 1880, binisita ni Russell ang bawat isa upang ibigay ang rekomindasyon para sa pagsasagawa ng mga pagpupulong.
 
Noong 1900, nagtalaga siya ng mga dayuhang misyonero at nagtatatag ng mga sangay.
 
Noong 1909, Inilipat ni Russell ang punong-tanggapan ng Watch Tower Society sa Brooklyn, New York, pinagsasama-sama niya ang mga tanggapan ng pagprinta, at korporasyon sa isang bahay ng pagsamba.
 
Ang mga boluntaryo naman ay nasa isang kalapit na tirahan na pinangalanan niya na Bethel.
 
Noong 1910, humigit-kumulang 50,000 katao sa buong mundo ang nauugnay sa kilusan, at muling inihalal siya bilang kanilang pastor taun-taon.
 
Namatay si Russell noong Oktubre 31, 1916, sa edad na 64.

Pangunahing aral ng mga saksi ni Jehova

Si Jehova ang isang tunay na Diyos
 
Ang mga Saksi ni Jehova ay naniniwala sa isang tunay na Diyos na ang pangalan ay Jehova.
 
Naniniwala sila na si Jehova ang may-likha ng lahat ng bagay at may Pangkalahatang Soberanya.
 
Naniniwala silang ang Diyos ay hindi bahagi ng Trinidad.
 
Banal na Espirito
 
Sa halip na isang persona naniniwala silang ang Banal na Espirito ay kapangyarihan ng Diyos o isang aktibong puwersa.
 
Hesus
 
Naniniwala silang si Hesus ay isa lamang direktang nilalang ng Diyos, at ang lahat ng iba pa ay nilalang sa pamamagitan ni Kristo. 
 
Si Hesus ay itinuturing nilang bilang tagapamagitan.
 
Naniniwala silang si Hesus ay handog bilang kabayaran ng mga kasalanan ng sangkatauhan.
 
Naniniwala silang si Hesus ay namatay sa isang nakatayong poste sa halip na sa tradisyonal na pinaniniwalaang krus.
 
Satanas
 
Naniniwala ang mga Saksi ni Jehova na si Satanas ay orihinal na isang perpektong anghel na naging palalo at nagnais na sambahin. 
 
Ang ibang mga anghel na pumanig kay Satanas ay pinaniniwalaan nilang naging mga demonyo na inihagis dito sa lupa.
 
Kaligtasan
 
Kanilang pinapakahulugan sa Aklat ng Apocalipsis 14:1–5 na ang pupunta sa langit ay limitado sa eksaktong 144,000 tao na mamumuno kasama ni Hesus bilang mga hari at mga saserdote sa buong mundo.
 
Naniniwala silang ang kaharian ng Diyos ay itinatag sa langit noong 1914. 

6. MEMBERS OF CHURCH OF GOD INTERNATIONAL

Ang mga miyembro Church of God International ay isang pandaigdigang Kristiyanong organisasyong relihiyon na may punong-himpilan sa Pilipinas.

Mayroon din silang mga programa sa telebisyon, at sa radyo na pinamagatang Ang Dating Daan.

Pinamunuan ito ni Eliseo Soriano.

Ang mga miyembro ng Church of God International ay naniniwala na ang Diyos na Makapangyarihan, ang Ama ay nagpadala ng kanyang Anak na si Jesucristo, na nakatulong sa pagtatatag ng Church of God International sa Jerusalem.

Naniniwala sila na ang mga Hentil na bansa, kabilang ang Pilipinas, ay nakikibahagi sa pangako ng buhay na walang hanggan sa pamamagitan ng paniniwala kay Hesukristo, at sa ebanghelyo.

Noong Abril 25, 1980, sa pagsunod sa mga regulasyon ng pamahalaan, nakarehistro si Eliseo Soriano sa grupo sa Securities and Exchange Commission (SEC) bilang ang mga Kaanib sa Iglesia ng Dios Kay Cristo Jesus Haligi, at Suhay ng Katotohan sa Bansang Pilipinas.

Noong 2004, ang rehistradong pangalan nito ay binago sa "Members of Church of God International na nakabatay sa pagpapalawak ng simbahan sa ibang bansa.

Bilang ng kanilang mga miyembro

Nagsimula ito bilang isang maliit na grupo na may mas mababa sa isang daang mananampalataya noong 1977.

Kasaysayan

Ang mga Members of Church of God International sa Pilipinas ay nakabatay sa isang denominasyon.

Unang pinamunuan ni Nicolas Antiporda Perez sa Pulilan, Bulacan, Pilipinas noong 1928 ang Iglesia ng Dios kay Kristo Hesus, Haligi at Suhay ng Katotohanan.

Noong Disyembre 10, 1936, ang Iglesia ay nakarehistro sa gobyerno ng Pilipinas sa pangunguna ni  Nicolas Antiporda Perez bilang unang pinuno ng iglesia sa isang sentral na tanggapan sa Lungsod ng Pasay.

Mula noong taon itinatag ang simbahan, ang mga manggagawa sa simbahan ay ipinadala sa kalapit na mga lalawigan sa paligid ng Maynila.

Si Nicolas Antiporda Perez, ang namumuno sa simbahan mula 1928 hanggang sa panahon ng kanyang kamatayan noong Mayo 1975. Ang iglesya noon ay isang maliit na grupo na may mas mababa sa daang mga kongregasyon.
 
Pagkamatay ni Perez noong 1975, si Levita Gugulan, ang humalili bilang namumunong ministro.

Si Eliseo Soriano na tanging ordinadong ministro ni Perez, kasama ang 16 na iba pang mga kasapi ay lumikha ng isang pagkakahati-hati.

Sila’y nagsimula ng isang bagong samahan ng simbahan na tinatawag na Mga Kaanib ng Iglesia ng Dios Kay Kristo Hesus, Haligi at Suhay ng Katotohanan sa Bansang Pilipinas na opisyal na nakarehistro noong 1977.

Noong 1980, nagsimula ang mga gawaing misyonero sa Pampanga, lalawigan ng Bulacan, Rizal, Nueva Ecija, Bataan, at Metro Manila.

Noong 1980, inilunsad ng simbahan ang programa ng radyo Ang Dating Daan.
Ang programa ay naging popular sa Pilipinas dahil sa kanyang live question and answer portion.

Noong 2004, pinalitan ng simbahan ang pangalan nito na Members of Church of God International.

Noong Enero 7, 2006, ginanap sa Los Angeles, California ang unang live ng Bible Exposition sa Estados Unidos.

Isang pagkakahati-hati sa Members of Church of God International ang nangyari noong 2009 nang si Willy Santiago ay tumutol tungkol sa pagkakasunud-sunod ng pamumuno ng simbahan, at hindi maliwanag na pagbabago sa mga doktrina ng simbahan tulad  ng panalangin, at Sabbath.

Noong Oktubre 2009, itinatag ang isang bagong relihiyon, ang mga Miyembro ng Iglesia ng Diyos kay Jesu-Cristo sa Buong Mundo o MCGJCW, na binubuo ng karamihan sa dating mga tagasunod ng Members of Church of God International.

Pangunahing Aral ng Members of Church of God International

Diyos Ama, Jesu-Cristo at Espiritu Santo

Ang simbahan ay tinatanggihan ang tradisyonal na doktrina ng trinidad. Pangunahin na dito ang konsepto na mayroong isang Diyos na binubuo ng tatlong persona.

Naniniwala sila na mas dakila pa ang Diyos, at si Cristo kaysa sa Banal na Espiritu.
Si Jesus Cristo ang itinuturing nilang bugtong na Anak ng Ama. 

Naniniwala ang simbahan sa pre-existence ni Jesu-Cristo sa espiritu bago siya ipinanganak at ipinakilala sa laman.
 
Panalangin

Ang panalangin ay isang pangunahing doktrina sa MCGI. Ang lahat ng pagtitipon sa MCGI ay magsisimula at magtatapos sa mga panalangin.

Ipinagbabawal ang pagdarasal ng paulit-ulit. 

Hinihikayat ang mga miyembro nito na manalangin, patuloy na pag-awit ng mga papuri at oras-oras na panalangin sa Diyos.

Naniniwala sila na ipinagbabawal na manalangin sa publiko. 

Bilang isang disiplina, pinipigilan nila ang pagpapakita ng pagkilos ng pagdarasal sa kanilang mga pagsasahimpapawid sa telebisyon.
 
Bibliya

Naniniwala ang MCGI na tanging ang Bibliya o ang Banal na Kasulatan, na binubuo ng animnapu’t anim na inspiradong mga aklat ang nagtuturo ng karunungan ng Diyos para sa kaligtasan ng tao.
 
Pagsapi

Ang bautismo ay isang mahalagang bahagi sa kanilang mga doktrina. Ang pagsapi ay ipinagkaloob sa pamamagitan ng pagbubuhos ng binyag ng mga matatanda.

Kinakailangan ang mga klase sa pagtuturo ng mga doktrina bago sumali sa samahan. 

Ang mga klase ay binubuo ng siyam na aralin tungkol sa mga doktrina ng simbahan na inihanda ni Eliseo Soriano.

Dapat lubos na tanggapin ang mga doktrina na itinuturo sa panahon ng doktrina bago sila mabinyagan.

Ang simbahan ay tumatanggi sa pagbibinyag ng sanggol. Ang mga miyembrong hindi nabubuhay alinsunod sa mga turo ng iglesya ay maaaring itiwalag, o ipatalsik mula sa kanilang Relihiyon.
 

7. ASSEMBLIES OF GOD

Ang Assemblies of God ay nauugnay ng mga pambansang pagpapangkat ng mga simbahan na magkakasamang bumubuo sa pinakamalaking denominasyong Pentecostal sa mundo.

Umabot na sila sa mahigit 256 na bansa, at teritoryo.

Ito ang ikaapat na pinakamalaking denominasyong Kristiyano, at ang pinakamalaking 
denominasyon ng Pentecostal sa mundo.

Bilang internasyonal na pakikisama ang mga miyembro ng denominasyon ay ganap na malaya at nagsasarili.

Ang Assemblies ay nagmula sa Azusa Street Revival noong ika-20 siglo.
Ang muling pagbangon nito ay humantong sa pagtatatag ng Assemblies of God sa Estados Unidos noong 1914.

Sa pamamagitan ng gawaing misyonero sa ibang bansa, at pakikipag-ugnayan sa iba pang mga simbahan ng Pentecostal ang Assemblies of God ay lumawak na sa buong mundo.

Bilang pakikisama sa Pentecostal ang mga Assemblies of God ay naniniwala sa pagbibinyag sa pamamagitan ng Banal na Espiritu na may katibayan ng pagsasalita ng mga wika.

Sila ay pinamunuan ni George Wood

Bilang ng kanilang mga miyembro

Ang kanilang mga miyembro ay nasa  69,992,330 na mga kaanib.

Kasaysayan

Ang Assemblies of God ay nagmula sa Pentecostal Azusa Street Revival ng unang bahagi ng ika-20 siglo.

Ang Pentecostal na mga aspeto ng muling pagbangon ay hindi pangkaraniwang tinatanggap ng mga itinatag na simbahan.

Hinanap ng mga taong ito ang kanilang pagsamba, at itinatag ang daan-daang mga kongregasyon ng Pentecostal.

Noong 1914, maraming mga ministro ang nagsimulang mapagtanto kung gaano kalawak ang pagkalat ng Pentecostalismo.

Nadama ng mga lider ang pagnanais na protektahan, at mapanatili ang resulta ng muling pagbangon sa pamamagitan ng pakikipagtulungan.

Noong Abril 1914 mga 300 na mangangaral, at mga layko ang inanyayahan mula sa 20 estado para sa pangkalahatang konseho sa Hot Springs, Estados Unidos upang gumawa ng pagkilos.

Noong 1919, nagkakaisa ang mga Pentecostal sa Canada na bumuo ng Pentecostal Assemblies of Canada.
At dahil dito nabuo naman ang Assemblies of God sa Great Britain noong 1924.

Noong 1937 nabuo naman ang Assemblies of God ng Australia na tinatawag na Church of Australia.

Bago ang taong 1967, ang mga Assemblies of God kasama ang karamihan ng iba pang mga denominasyon ng Pentecostal ay opisyal na sumasalungat sa paglahok ng 
Kristiyano sa digmaan, at itinuturing na isang simbahan ng kapayapaan.

Ang mga Assemblies of God ng Estados Unidos ay patuloy na nagbibigay ng doktrina na sumusuporta sa mga miyembro na pinangunahan ng relihiyosong budhi.

Pangunahing Aral ng Assemblies of God

Ang doktrina ng Assemblies of God ay nakabalangkas sa isang klasikal na Pentecostal, at isang kontekstong ebangheliko.

Pinangangalagaan ng Assemblies of God ang Biblia bilang inspirasyon ng Diyos, at ang walang-alinlangang pananampalataya, at pag-uugali.

Ang pagbibinyag sa pamamagitan ng paglulubog ay ginagawa bilang isang ordinansa na itinatag ni Cristo para sa kaligtasan.

Ang bautismo ay ang pagbabago mula sa pagiging patay sa kasalanan.

Naniniwala ang Assemblies of God na ang lahat ng Kristiyano ay may karapatan na humingi ng bautismo sa pamamagitan ng Banal na Espiritu.

Ang pagbibinyag sa pamamagitan ng Banal na Espiritu ay nagbibigay kapangyarihan sa mananampalataya, at paglilingkod bilang Kristiyano.

Ang pagbibinyag sa pamamagitan ng Banal na Espiritu ay nagsasalita ng mga wika habang ang Espiritu ang nagbibigkas.
 

8. UNITED METHODIST CHURCH

Ang United Methodist Church ay isang pangunahing bahagi ng Metodista.

Noong ika-19 na siglo, ang pangunahing hinalinhan nito ay ang Methodist Episcopal Church.

Ang kasalukuyang denominasyon ay itinatag noong 1968 sa Dallas, Texas.

Sinusubaybay ng United Methodist Church ang mga pinagmulan nito pabalik sa pagkilos ni John, at Charles Wesley sa England gayundin ang Great Awakening sa Estados Unidos.

Dahil dito ang teolohikal na oryentasyon ng iglesia ay nagpasya ng Wesleyan. Ito ay sumasaklaw sa mga liturhiko at ebanghelikong elemento.

Ang United Methodist Church ay konektado ng polity. Isang tipikal na katangian ng denominasyong Metodista.

Ang simbahan ay miyembro ng World Council of Churches, World Methodist Council, at iba pang mga relihiyosong asosasyon.

Sa Estados Unidos ang United Methodist Church ay kabilang sa pinakamalaking pangunahing larangan ng Protestante.
Ang United Methodist Church ang pinakamalaking simbahang Protestante pagkatapos ng Southern Baptist Convention.

Bilang ng mga miyembro

Ang United Methodist Church ay nasa higit 12 milyong miyembro noong 2014. Ito ang pinakamalaking denominasyon sa loob ng mas malawak na kilusang Metodista. 

Kasaysayan

Ang kilusan na naging United Methodist Church ay nagsimula noong kalagitnaan ng ika-18 siglo sa loob ng Iglesia ng Inglatera.

Ang isang maliit na grupo ng mga mag-aaral kasama na sina John Wesley, Charles Wesley, at George Whitefield ay nakilala sa campus ng Oxford University.
Nakatuon sila sa pag-aaral ng Biblia, pag-aaral ng doktrina ng banal na kasulatan, at pamumuhay ng banal.

Kalaunan ang mga tinatawag na Metodista ay nagsimula bilang indibidwal sa lipunan para sa mga miyembro ng Simbahan ng Inglatera na gustong mamuhay nang mas relihiyoso.
 
Noong 1735, nagpunta si John, at Charles Wesley sa Amerika. Umaasa na ituro ang ebanghelyo sa mga Amerikanong Indiano sa kolonya ng Georgia.

Naging vicar si John Wesley ng simbahan sa Savannah.

Ang kanyang pangangaral ay puno ng malupit na mga panuntunan kaya dahil dito tinanggihan siya ng kongregasyon.

Sa kanyang paglalakbay sa Amerika siya ay lubhang nagulat sa pananampalataya ng mga Aleman.

Naniniwala si Pedro na ang isang tao ay maliligtas lamang sa pamamagitan ng biyaya ng Diyos, at hindi sa pamamagitan ng mga gawa. Kaya dahil dito si Juan ay nagkaroon ng maraming pagkikipagtalo kay Pedro tungkol sa paksang ito.

Noong Mayo 25, 1738, matapos na pakinggan ni John Wesley ang isang pagbabasa ng paunang salita ni Martin Luther sa mga Romano.

Nalaman ni John na ang kanyang mabubuting gawa ay hindi makapagliligtas sa kanya.
Sa unang pagkakataon sa kanyang buhay naramdaman niya ang ganap na kapayapaan, at katiyakan ng kaligtasan.

Tatlong aral ang kanilang nakita bilang pundasyon ng pananampalatayang Kristiyano.

Una ang mga tao ay patay sa lahat ng kasalanan.

Pangalawa sila ay inaaring-ganap sa pananampalataya lamang.

Pangatlo ang pananampalataya ay gumagawa ng panloob, at panlabas na kabanalan.

Napakabilis na naging sikat ang mga pastor na ito na umaakit sa mga malalaking kongregasyon.

Ang mga mag-aaral na nanglait sa  magkapatid na Wesley ay naging kanilang mga tagasunod, at nakilala bilang Metodista.

Pangunahing Aral ng United Methodist Church

Free Will

Naniniwala ang United Methodist Church na ang mga tao ay malayang makakagawa ng kanilang sariling mga pagpipilian dahil sa banal na biyaya ng Diyos na nagpakasagana sa kanila, at ang mga tao ay tunay na nananagot sa harap ng Diyos para sa kanilang mga pagpili.
 
Social Justice

Ang simbahan ay sumasalungat sa mga kasamaan tulad ng pang-aalipin, mga hindi makataong kalagayan sa bilangguan, parusang kamatayan, kawalan ng katarungan sa ekonomiya, at hindi pagkakapantay-pantay.
 
Kasalanan

Naniniwala sila na nilayon na ang lahat ng mga tao ay mapamarisan ang imahe ng Diyos.

Ang lahat ng mga tao ay makasalanan kaya ang imahe ay nasira.
 
Kaligtasan sa pamamagitan ni Hesus Kristo

Naniniwala sila na ang pagliligtas ng Diyos ay aktibo para mapatawad ang mga makasalanan sa pamamagitan ng mga turo ni Hesus.

Sa pamamagitan ng kanyang kamatayan nabayaran ang kasalanan ng mga tao.

Ang kanyang muling pagkabuhay ang kanyang pinakadakilang presensya sa pamamagitan ng kasaysayan.
 
Pagpapakabanal

Naniniwala sila na ang biyaya ng pagpapakabanal ay nakakakuha ng isa patungo sa pagiging perpekto na inilarawan ni Wesley bilang isang puso na palaging napupuno ng pag-ibig ng Diyos, at pagkakaroon ng pag-iisip ni Kristo.
 
Tatlong Diyos

Naniniwala sila na ang Diyos ay binubuo ng tatlong persona ang Ama, Anak at Banal na 
Espiritu.
 
Ang Bibliya

Ang Biblia ay ang inspiradong salita ng Diyos.

Naniniwala sila na ang mga kalooban ng Diyos ay nakasulat sa Bibliya.

Nagbibigay ng liwanag, at inspirasyon sa mga tao.
 

9. PHILIPPINE INDEPENDENT CHURCH

Ang Philippine Independent Church na tinatawag ring Aglipayan Church ay isang malayang denominasyong Kristiyano sa anyo ng isang pambansang simbahan sa Pilipinas.

Ang pagkakahati nito mula sa Simbahang Romano Katoliko ay ipinahayag noong 1902 ng mga miyembro ng Union Obrera Democratica Filipina dahil sa pang-aabuso ng mga paring espanyol sa mga Pilipino, at ang pagpatay kay Jose Rizal sa panahon ng pananakop ng mga Espanyol.

Si Isabelo de los Reyes ay isa sa mga nagpasimula ng paghihiwalay, at iminungkahi na ang dating Katolikong pari na si Gregorio Aglipay ang maging pinuno ng simbahan.

Ang kanilang sentral na tanggapan ay matatagpuan sa National Cathedral sa Ermita, Maynila.

Ito ay kinikilala bilang Aglipayan Church noong Mayo 1918.

Kadalasang nakikilahok  sila sa mga progresibong grupo, at nagtataguyod ng nasyonalismo, anti-imperyalismo, at demokrasya.

Ang mga miyembro ay karaniwang naniniwala sa pagpapahintulot na mag-asawa ang isang saserdote.

Marami sa pinabanal na mga santo sa Roma ang hindi kinikilala ng Aglipayan Church pagkatapos ng taong 1902.

Ang simbahan ang pangalawang pinakamalaking denominasyon ng nag-iisang Kristiyano sa bansa.

Pinamunuan ito nina Gregorio Aglipay, at Isabelo de los Reyes.

Bilang ng kanilang mga miyembro

Humigit-kumulang umabot sa 917,000 ang kanilang mga miyembro noong taong 2010 pero sa kasalukuyan ay umabot na sila sa walong milyong mga kasapi nito.

Kasayasayan

Sa panahon ng Rebolusyong Pilipino si Isabelo de los Reyes, at Gregorio Aglipay ay kumilos upang repormahin ang Simbahang Katoliko.

Si Aglipay ay ang nangangasiwa sa Ecclesiastical Council ng mga Pilipino, siya rin ang humimok sa mga Pilipino na mag-organisa ng isang Filipino national Church.

Siya ay miyembro ng Kongreso ng Malolos, ang nag-iisang miyembro na nagmula sa sektor ng relihiyon, bagama't kinakatawan din siya ng Ilocos Norte.

Kasunod ng Digmaan ng Pilipino laban sa Amerikano itinatag ni Aglipay, at De los Reyes ang Philippine Independent Church noong 1902.

Gumamit si Aglipay ng mga Mason para sa ilang mga konsepto ng teolohiya, at pagsamba. Sinuportahan din siya ni Miguel Morayta, isang Grand Master Orient Lodge Freemasonry sa Madrid.

Sinasabi ng mananalaysay na si John N. Schumacher na hinihimok ni Morayta, at ng iba pang mga karaniwang Pilipino ang Aglipay patungo sa pagkakahati sa Simbahang Katoliko dahil sa mga maling kautusan, at gawain nito.

Binago ng bagong Iglesia Filipina Independiente ang Latin Tridentine liturgy.

Pinagtibay ang katutubong wika sa pagsamba, at nag-modelo ng liturhiya.

Ang ibang mga opisyal ng Philippine Independent Church ay tumangging tanggapin ang binagong teolohiya ni Aglipay. 

Ang pangunahin at progresibong teolohiko ideya ni Aglipay ay maliwanag sa kanyang nobena na pinamagatang Pagsisiyam sa Birhen sa Balintawak noong 1925, at ang salin nito sa Ingles na Novenary of the Motherland.

Pagkatapos ng Digmaang Pilipino laban sa Amerikano noong Hulyo 1902, ay nagpasya na bumalik sa Simbahang Katoliko ang mga gusali ng parokya na naging Aglipayan Church sa panahon ng Rebolusyong Pilipino.

May mga tensyon sa loob ng simbahan mula sa pagitan ng mga liberal na tagasunod ni Aglipay, at sa mga tradisyunal na mga miyembro nito.

Kalaunan nagkakaroon ng pagkakahati-hati pagkatapos ng pagkamatay ni Aglipay noong 1940. Iginawad ng korte ang pangalan, at mga ari-arian sa pangkat ng Trinitarian.

Ang ilang mga paksyon  ay pormal na sumali sa iba pang mga denominasyon kabilang ang Episcopal Church, at ang mga Unitariang Amerikano.

Sa kasalukuyan, ang Aglipayan Church sa Pilipinas ay may walong milyong miyembro, na karamihan ay mula sa hilagang bahagi ng Luzon.

lalo na sa Rehiyon ng Ilocos, at sa mga bahagi ng Kabisayaan tulad ng Antique, Iloilo, at Guimaras.

Pangunahing Aral ng Aglipayan Church

Pagkasaserdote

Naniniwala ang Simbahan sa ordinasyon ng kapwa mga pari, at obispo.
Tulad ng maraming mga denominasyong Anglican, at Lutheran, ang simbahan  ay nag-oordina ng mga kababaihan.

Pinapayagan ng Simbahan ang mga pari nito na mag-asawa.
 
Contraception

Sila ay sumusuporta sa Reproductive Health Bill  isang batas na nagtataguyod para sa pagpipigil sa pagbubuntis, at nagtuturo ng pagpigil sa paglaki ng populasyon na tinututulan ng Simbahang Katoliko, at ng ilang iba pang mga Kristiyanong denominasyon.
 
Mga karapatan ng LGBT

Bagaman ang simbahan ay walang tiyak na posisyon sa pag-aasawa ng parehong kasarian, gayunpaman sinusuportahan nito ang karapatang pangtao.
 

10. BIBLE BAPTIST CHURCH

Ang Bible Baptist Church ay mga kristiyano na nakikilala sa pamamagitan ng pagbibinyag lamang na nagpapahayag ng mga mananampalataya. 

Ginagawa ito sa pamamagitan ng kumpletong paglulubog sa tubig kabaligtaran naman sa pagbibinyag sa pamamagitan ng pagwiwisik.

Ang mga Baptist Church ay karaniwang sumusunod sa paniniwala na ang kaligtasan ay matatamo sa pamamagitan ng pananampalataya lamang.
Karaniwang kinikilala ng mga Baptist ang dalawang ordenansa bautismo, at Huling Hapunan ng Panginoon.

Walang tukoy na bilang kung ilan ang mga miyembro ng kanilang Relihiyon.

Kasaysayan

Batay sa pagsusuri ng mga historyador nagsimula ang pinakamaagang simbahan ng Baptist Church noong 1609 sa Amsterdam, Dutch Republic. Ito’y pinamunuan ni John Smyth bilang pastor ng simbahan.

Alinsunod sa kanyang pagbabasa ng Bagong Tipan tinanggihan niya ang bautismo ng mga sanggol, at pinatutunayan lamang ang pagbibinyag ng mga mananampalatayang matatanda.

Ang pagsasanay sa Baptist ay kumalat sa Inglatera na kung saan itinuturing ng mga General Baptist ang pagtubos ni Cristo sa kasalanan ng mga tao.

Hinihiling ni Thomas Helwys na ihiwalay ang simbahan, at estado mula usapin ng batas upang ang mga indibidwal ay magkaroon ng kalayaan sa relihiyon.

Si Helwys ay namatay sa bilangguan bilang resulta ng pag-uusig sa kanyang relihiyon sa ilalim ni King James I.

Noong 1638, itinatag ni Roger Williams ang unang kongregasyon ng Baptist Church sa mga kolonya ng North American.

Noong ika-18 at ika-19 na siglo ay nadagdagan ang mga miyembro ng simbahan sa Estados Unidos, at ipinalaganap ang kanilang pananampalataya sa buong kontinente nito.

Pangunahing Aral ng Bible Baptist Church

Bautismo

Ang mga Baptist ay naniniwala na sumampalataya ka lang kay Cristo, at mabinyagan sa pamamagitan ng paglubog sa tubig ay maliligtas kana pagdating ng araw ng kawakasan. - https://www.affordablecebu.com/